یکی از علل عدم موفقیت ها در دفاع مقدس

فقط دیکتاتورها که در قلوب ملت ها جایی ندارند به دشمنان ملت ها امیدوارند و البته آنها که سعادت مردم و ملت ها را می خواهند و مردم و مسئولین را از اعتماد و دوستی با دشمنان فریبکار و عهدشکن و مستکبر ملت برحذر می دارند، همیشه مورد کینه و غضب دشمنان ملت ها هستند ! خدا سایه آن رهبر فرزانه ای که فرمود :

"کسانی که دم از مذاکره با امریکا میزنند، یا از الفبای سیاست چیزی نمیدانند، یا الفبای غیرت را بلد نیستند؛ یکی از این دو تاست."

بر سر ملت ایران مستدام بدارد!

حسین علایی با آنهمه عنوان پر طمطراق که رسانه ها برایش ذکر می کنند (سردار، رئیس اسبق ستاد مشترک سپاه پاسداران و . . ) یکی از همانهایی است که راه نجات ملت را نشستن سر میز مذاکره با شیطان بزرگ و دشمن کینه توز ملت می داند برای روشن شدن میزان درک سیاسی و غیرت انقلابی ایشان توجه به بخشی از افاضات وی بی فایده نیست . ایشان با ادعای تبیین واقعیات جنگ به منظور جلوگیری از تحریف حقایق!!! گفته است:

"مسأله اول این است که ما دنبال واقعیت ها نیستیم و می خواهیم چیزهایی که دوست داریم را از متن نوشته ها یا خوانش هایمان در بیاوریم."

و سپس برای نمونه دوتا از واقعیات که عدم ذکر آنها موجب تحریف جنگ تحمیلی!!! شده را اینگونه بیان می کند: سایت جماران ،کدخبر: 1579497، 1401/10/10

"مثلا حاج همت سیگار می کشید، اما وقتی می خواهیم او را معرفی کنیم دوست نداریم سیگار کشیدنش را بگوییم؛ چون با چیزهایی که ما از فرماندهان برای جامعه تصویر می کنیم همخوانی ندارد."

و در ادامه به بیان یک باصطلاح واقعیت دیگر می پردازدکه اگر به امثال این واقعیت توجه نشود دفاع مقدس تحریف می شود!!!

" مثلا یکی از خلبانانی که بغداد را بمباران کرد، آدم بسیار خوبی هم بود ولی زمان شاه مشروب هم خورده بود؛ الآن کسی این را نمی گوید، چون فکر می کند اگر بگوییم بد می شود"

کاش انسانها بزرگ شدن خود را در آشکار نمودن ضعف های پنهان دیگران (خصوصا شهدای بزرگ جنگ ) نمی دیدند!

به فرض صحیح بودن ادعای سخیف و رذیلانه سیگاری بودن شهید همت، آیا آن رادمرد شهید در صبحگاه نیروهای تحت امرش سیگار می کشید؟ یا در جلسات قرارگاه ؟ اصلا چند نفر سیگار کشیدن آن شهید بزرگوار را دیده اند؟ برملا کردن چنین امری با کدام آموزه اخلاقی و اسلامی سازگار است و مخفی ماندنش کجای جنگ را تحریف می کند؟

یا بازگو کردن ارتکاب شرب خمر آن هم در زمان شاه توسط یک خلبان کجای تحریف جنگ را متوقف می کند؟

آیا آقای علایی شهامت این را دارد که ضعف های پنهان خودش را هم که تا رده های فرماندهی عالی در سپاه پیش رفته بازگو کند ؟ و فایده ای بر آن مترتب می داند؟ البته اگر ادعای معصومیت خویش را نکند و خود را بری از همه رذایل اخلاقی نداند! که اگر هیچ رذیلتی را هم در خود نیابد همین افشای ضعف های پنهان برادر مومنی که به شهادت رسیده و در قید حیات نیست کم رذالتی نیست! راستی افشای ضعف و زشتی برادر مومن در آموزه های اسلامی چه حکمی دارد؟ خصوصا اگر آن مومن دستش از دنیا کوتاه و شهید شده باشد؟

من اطمینان دارم یکی از دلایل عدم موفقیت ها در دفاع مقدس رسوخ و وجود افرادی با این ماهیت که حالا برملا شده است در سطوح فرماندهی عالی جنگ بوده است.